„Błagam was, módlcie się za zmarłych, bo straszne cierpią męczarnie!” – wołał św. ojciec Stanisław po swojej wizji dusz czyśćcowych będąc na dworze Jakuba Karskiego w Luboczy w 1671 roku. Podobnej wizji doświadczył w 1676 roku w klasztorze w Studziannie, kiedy będąc schorowanym, ofiarowywał swoje cierpienia za dusze cierpiące w czyśćcu.
POLEĆ SWOICH ZMARŁYCH W WYPOMINKACH
Modlitwa za zmarłych naszym chrześcijańskim obowiązkiem
Katechizm Kościoła Katolickiego mówi nam, że „ci, którzy umierają w łasce i przyjaźni z Bogiem, ale nie są jeszcze całkowicie oczyszczeni, chociaż są już pewni swego wiecznego zbawienia, przechodzą po śmierci oczyszczenie, by uzyskać świętość konieczną do wejścia do radości nieba.” (KKK 1030) „To końcowe oczyszczenie wybranych, które jest czymś całkowicie innym niż kara potępionych, Kościół nazywa czyśćcem.” (KKK 1031)
Nauczanie o czyśćcu opiera się na praktyce modlitwy za zmarłych, której opis znajdujemy na kartach Pisma Świętego. Jest ona naszym obowiązkiem wobec tych, którzy umarli, ponieważ oni sami sobie pomóc już nie mogą, a my nie możemy zrobić dla nich nic lepszego, niż ofiarować im modlitwę wstawienniczą. O tym szczególnym rodzaju modlitwy tak naucza Katechizm: „Wstawianie się za innymi, prośba o coś dla innych, jest – od czasu Abrahama – czymś właściwym dla serca pozostającego w harmonii z miłosierdziem Bożym. W czasie Kościoła wstawiennictwo chrześcijańskie uczestniczy we wstawiennictwie Chrystusa: jest wyrazem komunii świętych”. Najpiękniejszym i najlepszym wyrazem naszej miłości i troski o dusze cierpiące w czyśćcu jest polecenie ich modlitwie podczas sprawowania Najświętszej Ofiary Mszy Świętej. Jakub Debout w swojej publikacji „Grzechy zaniedbania” pisał: „Zapominamy, że Krew Chrystusa Pana, przelana w bezcennej Ofierze Mszy Św., jest w stanie ugasić płomienie czyśćcowe wokoło duszy i że zmarli łakną jej w nieopisany sposób. My zaś ociągamy się z podaniem im napoju ożywczego.”
Św. ojciec Stanisław Papczyński nawołuje nas do modlitwy za zmarłych
Święty ojciec Stanisław pisał: „(…) wielkim uczynkiem miłości jest towarzyszenie zmarłym w ich pogrzebie”. Sam kazał jak najszybciej zawiadamiać wszystkie mariańskie klasztory o śmierci współbrata, aby te wspomogły jego duszę, ofiarowując w jej intencji Msze Święte, modlitwy i umartwienia. „Lecz – dodawał święty – jeszcze większym dziełem jest uwalnianie ich dusz z grobu oczyszczających płomieni przez pobożne modlitwy. (…) Przejawem najwyższej miłości jest wypraszanie u Boga wolności duszom, które znajdują się w płomieniach czyśćcowych, albo też niesienie im pomocy jałmużnami czy też różnymi innymi sposobami. Bezbożnym i nierozumnym jest ten, kto nie wzrusza się ich mękami i nie niesie pomocy cierpiącym, choć może to robić”.
Wypominki, czyli 50 Mszy Świętych i Nieszporów za zmarłych
przy grobie św. ojca Stanisława na Mariankach
Kontynuując misję świętego ojca Stanisława Papczyńskiego, wielkiego orędownika dusz czyśćcowych, przez cały rok polecamy zmarłych modlitwie we Mszach Świętych i Nieszporach sprawowanych w każdy poniedziałek przy jego sarkofagu w Sanktuarium na Mariankach, prosząc o jego przemożne wstawiennictwo. Aby włączyć swoich zmarłych do wypominek w Sanktuarium św. ojca Stanisława Papczyńskiego wypełnij formularz na stronie www.papczynski.pl lub złóż swoją intencję w Sanktuarium osobiście lub drogą pocztową.