Ochrona dzieci

STANDARDY OCHRONY DZIECI

W DOMU ZAKONNYM I SANKTUARIUM

ŚW. O. STANISŁAWA PAPCZYŃSKIEGO

Góra Kalwaria, ul. o. Papczyńskiego 6 i 6a

WERSJA SKRÓCONA

1. Najważniejsze elementy standardów ochrony dzieci

Standardy ochrony dzieci to zasady, które mają przyczyniać się do tworzenia bezpiecznego środowiska w taki sposób, by każde dziecko mogło się czuć w bezpiecznie i dobrze, by mogło czuć się akceptowane i szanowane. Standardy określają również sposób reagowania na krzywdę lub niestosowne zachowanie na terenie Domu Zakonnego i Sanktuarium, a także wyznaczają sposób postępowania z osobą krzywdzoną i sprawcą.
Pełna wersja Standardów ochrony dzieci jest dostępna w formie papierowej w kancelarii Domu Zakonnego i zakrystii Sanktuarium.
Każdy osoba na terenie Domu Zakonnego i Sanktuarium jest odpowiedzialna za tworzenie bezpiecznego środowiska: duszpasterze, katecheci, pracownicy i wolontariusze, młodzież i dzieci. Wszyscy razem starają się współpracować w trosce o dobro wspólne.
W Domu Zakonnym i Sanktuarium wyznaczone są osoby, które mają szczególną odpowiedzialność w zakresie ochrony dzieci przed krzywdzeniem:

osoba odpowiedzialna za standardy ochrony dzieci:

Paweł Naumowicz MIC, dom@papczynski.pl

osoba odpowiedzialna za przyjmowanie zgłoszeń (osoba zaufania):

pan Piotr Maciejewski, tel.: 782 825 815

osoba odpowiedzialna za prowadzenie interwencji i koordynująca wsparcie:

Paweł Naumowicz MIC, kustosz@papczynski.pl

Wszystkie działania powinny być podejmowane w trosce o dzieci i młodzież, zapewniać im poczucie bezpieczeństwa oraz wspomagać ich rozwój.
Niedopuszczalne jest stosowanie przez kogokolwiek jakiejkolwiek formy przemocy (fizycznej, seksualnej, psychicznej, duchowej)
Każdy sygnał świadczący o tym, że dziecko może doświadczać przemocy ze strony osoby dorosłej lub innego dziecka jest zawsze bardzo poważnie traktowany. Każda sytuacja jest odpowiednio badana, a podejmowane działania mają na celu jak najszybsze przerwanie krzywdzenia i udzielenie wsparcia osobie, która go doświadcza. W Domu Zakonnym i Sanktuarium podejmowane są działania według zasad określonych w pełnej wersji standardów ochrony dzieci.
Kiedy dzieje się coś niepokojącego, szczególnie wtedy, gdy dzieci/młodzież są krzywdzeni przez innych lub są świadkami krzywdy innej osoby, niezwłocznie powinni o sytuacji poinformować osobę zaufania lub inną dorosłą osobę.
Szczególnie ważną częścią standardów są zasady bezpiecznych relacji między dorosłymi a dziećmi oraz między dziećmi. Mają one służyć tworzeniu bezpiecznego i przyjaznego środowiska na terenie Domu Zakonnego i Sanktuarium. Duszpasterze, pracownicy i wolontariusze Domu Zakonnego i Sanktuarium będą zawsze reagowali na przekraczanie i nierespektowanie przyjętych zasad.
Podstawową zasadą jest równe traktowanie wszystkich dzieci. Godność każdej osoby jest szczególnie szanowana. Jednocześnie uwzględnia się wyjątkowość i indywidualność każdego dziecka, co wymaga dostosowania metod i podejścia uwzględniającego jego potrzeby i sytuację życiową.
Personel powinien reagować na niewłaściwe zachowania dziecka wobec samego siebie, rówieśników lub dorosłych, upominając go i stosując przyjęte w standardach środki dyscyplinujące. Jest to przejaw troski osób dorosłych o bezpieczeństwo i prawidłowy rozwój dzieci.
Dom Zakonny i Sanktuarium dbają o ochronę wizerunku dzieci i młodzieży. Podczas różnych wydarzeń związanych z życiem Domu Zakonnego i Sanktuarium są robione zdjęcia i nagrywane filmy, które mogą później być wykorzystane w mediach społecznościowych. Mogą być na nich obecne tylko te dzieci, których rodzice wyrazili na to zgodę. Każde dziecko w momencie wykonywania zdjęć lub nagrań ma prawo powiedzieć, że nie chce, by jego wizerunek w materiałach z tego konkretnego wydarzenia był publikowany. Decyzja dziecka będzie szanowana. Powyższa zasada nie dotyczy sytuacji, kiedy wizerunek osoby stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak zgromadzenie, krajobraz lub impreza publiczna.
Dzieci/młodzież powinni szanować prawo do prywatności innych dzieci oraz dorosłych, dlatego nie mogą publikować w przestrzeni internetowej i w swoich mediach społecznościowych wizerunku innych osób bez jej wiedzy i zgody.

2. Zasady bezpiecznych relacji dorosłych z dziećmi

W standardach ochrony małoletnich znajduje się szczegółowy kodeks zachowań, który powinien być respektowany przez wszystkich pracowników i wolontariuszy Domu Zakonnego i Sanktuarium. Poniżej zamieszczamy streszczenie najważniejszych zasad obowiązujących osoby dorosłe pracujące i posługujące w naszym duszpasterstwie:

Personel podejmuje działania dla dobra dzieci i w ich najlepszym interesie.
Każde dziecko jest traktowane z szacunkiem, uwzględnia się jego godność, prawo do prywatności, a także indywidualne potrzeby, zdolności i sytuację życiową.
Indywidualne podejście nie może oznaczać niesprawiedliwego faworyzowania wybranego dziecka.
Dorośli dbają o tworzenie odpowiednich relacji z dziećmi, opartych na szacunku, zaufaniu i respektowaniu odpowiednich granic w komunikacji i kontakcie fizycznym.
Niedopuszczalne jest stosowanie przemocy w jakiejkolwiek formie.
Niedopuszczalne jest nawiązywanie z dziećmi / z młodzieżą jakichkolwiek relacji o charakterze seksualnym czy romantycznym.
Niedopuszczalne jest utrwalanie wizerunku dzieci/młodzieży dla celów prywatnych.
Każdy kontakt z dziećmi/z młodzieżą jest jawny i wynika z realizacji zadań i działań duszpasterskich prowadzonych w Domu Zakonnym i Sanktuarium. Dorośli pracujący/posługujący na ich terenie nie mogą utrzymywać relacji prywatnych z dziećmi /z młodzieżą (poza sytuacjami, gdy kontakty poza parafią wynikają z innych przyczyn – np. dorosły jest członkiem rodziny bądź znajomym rodziny dziecka).

W sytuacji, gdy dorośli nie stosują się do przyjętych zasad, świadek takiego zachowania może zgłosić sprawę do osoby przyjmującej zgłoszenia, innej osoby dorosłej, którą darzy zaufaniem, lub bezpośrednio do Przełożonego Domu Zakonnego.

3. Zasady bezpiecznych relacji między dziećmi

Traktuj innych tak, jak chcesz, aby inni traktowali Ciebie.
Szanuj odmienny wygląd, przekonania, poglądy i cechy koleżanek/kolegów.
Zachowaj otwartość i bądź wrażliwy na wszystkie osoby, nawet jeśli nie należą do grona Twoich najbliższych przyjaciół. Nie wykluczaj ich ze wspólnych działań, rozmów.
Słuchaj innych, gdy mówią. Nie przerywaj innym, gdy się wypowiadają.
Zachowuj kulturę słowa w każdej sytuacji.
Stosuj formy grzecznościowe.
Szanuj rzeczy osobiste i mienie innych osób.
Zapytaj, jeśli chcesz pożyczyć od kogoś jakąś rzecz.
Nie przeglądaj prywatnych rzeczy innych osób bez ich zgody.
Nie rób zdjęć, nie nagrywaj ani nie rozpowszechniaj wizerunku kolegów/koleżanek i innych osób bez ich wyraźnej zgody.
Nie stosuj przemocy fizycznej. Szturchanie, popychanie, kopanie czy siłowe przytrzymywanie kolegi/koleżanki naruszają jego/jej integralność fizyczną.
Szanuj przestrzeń intymną kolegów/koleżanek. Nigdy nie dotykaj ich w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.
Nie wyśmiewaj, nie obgaduj, nie ośmieszaj, nie zawstydzaj, nie upokarzaj, nie lekceważ i nie obrażaj kolegów/koleżanek.
Nie wypowiadaj się w sposób obraźliwy o rodzicach lub rodzeństwie kolegów/koleżanek.
Nie zwracaj się w sposób wulgarny do innych.
Nie wyrażaj negatywnych, prześmiewczych komentarzy na temat zachowania, pracy, wyglądu kolegów/koleżanek.
Nie udostępniaj kontaktów do innych osób (telefonicznych, mailowych) bez ich zgody.
Dbaj o swój oraz innych wizerunek w sieci – nie publikuj powierzonych ci informacji oraz zdjęć i filmów ośmieszających innych.
Chroń intymność swoją i innych. Nie wysyłaj i nie udostępniaj zdjęć lub filmów, które by ją naruszały.
Sprzeciwiaj się hejtowi, sam nie publikuj obrażających i agresywnych komentarzy oraz reaguj, gdy zauważysz, że ktoś jest poniżany w Internecie. Zgłoś takie działania odpowiednim osobom dorosłym.
Nie podszywaj się w Internecie pod inne osoby. Takie zachowanie w cyberprzestrzeni jest kradzieżą tożsamości. To jest przestępstwo.
Pamiętaj, że groźby, pomówienia, nawoływanie do nienawiści, prześladowanie, ośmieszanie w cyberprzestrzeni także są karalne.
Nie bądź obojętny, gdy komuś dzieje się krzywda. Zawsze poinformuj o tym osobę dorosłą.

4. Osoby i miejsca, gdzie można uzyskać pomoc

W sytuacji gdy:
- doświadczasz przemocy ze strony osoby dorosłej lub innego dziecka,
- jesteś świadkiem krzywdzenia innej osoby,
- dzieje się coś niepokojącego,
- przeżywasz trudne chwile,
  - nie zostawaj z tym sam/sama.
  - możesz znaleźć wsparcie. Blisko Ciebie są osoby, które będą umiały Ci pomóc.

Osoby, do których zawsze możesz się zwrócić w Domu Zakonnym i Sanktuarium o pomoc:
- osoba przyjmująca zgłoszenia o krzywdzeniu / osoba zaufania;
- duszpasterze, nauczyciele, wychowawcy;
- każdy pracownik lub wolontariusz Domu Zakonnego i Sanktuarium, którego darzysz zaufaniem.

Możesz też szukać wsparcia poza Domem Zakonnym i Sanktuarium. Warto znać telefony zaufania i miejsca, w których możesz uzyskać fachową pomoc:
- 800 12 12 12 – całodobowy Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka;
- 116 111 – całodobowy telefon zaufania dla dzieci i młodzieży prowadzony przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę;
- 112 – numer alarmowy w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia.