12 kwietnia o godz. 16 pod Wieczernik w Górze Kalwarii podjechał autokar wypełniony wolontariuszami z 7 ośrodków znajdujących się na terenie Ukrainy, Litwy, Białorusi i Mołdawii, większość tej grupy stanowili Polacy. Dla niektórych było to pierwsze spotkanie ze świętym o. Stanisławem m. in. dla pani Ireny, endokrynologa z Grodna. – Modlę się do niego za zdrowie mojej koleżanki, która mieszka w Kanadzie, on po prostu mnie do tego powołał – stwierdziła.
Dobrym początkiem do rozpoczęcia bliższej znajomości z tym charyzmatycznym zakonnikiem był pokaz filmu dokumentalnego o cudach za jego przyczyną pt. „Ocalony, aby ocalać”. Historie przedstawione w filmie poruszyły serca pielgrzymów i zachęciły do szerzenia kultu św. Stanisława Papczyńskiego. Po pokazie wolontariusze zwiedzili przyklasztorne muzeum. Panie Maria i Irena z Lidy na Białorusi, biorąc ze sobą zapas ulotek, zapowiedziały: “chcemy pokazać i powiedzieć mieszkańcom swojego miasta, że jest taki niezwykły orędownik u Pana Boga”.
Maksym z Fastowa pod Kijowem, wolontariusz z dominikańskiego Centrum św. Marcina de Porres, mąż i ojciec czwórki dzieci, już wcześniej spotkał się z działalnością Zgromadzenia Księży Marianów i postacią ojca Papczyńskiego. – Dzieciństwo spędziłem w mieście Chmielnicki, pracowali u nas marianie, to pierwsi księża których poznałem – mówi Maksym. – Byli dla mnie jak rodzice i mam bardzo dużo dobrych wspomnień z tego okresu. Bardzo znanym i lubianym księdzem, który do dzisiaj pozostaje w pamięci mieszkańców mojego rodzinnego miasta, był ks. Czesław Szymański. Ogromnym zaskoczeniem było dla mnie to, że tutaj umarł i został pochowany, on zapoczątkował w Chmielnickim wspólnotę parafialną, która składała się z garstki ludzi, a teraz jest jedną z największych parafii na Ukrainie. Myślę, że jak pojadę w rodzinne strony, będą mi zazdrościć, że mogłem być w miejscu gdzie znajduje się grób tego wspaniałego kapłana – dodaje.
Postać św. Stanisława za sprawą bł. bpa Jerzego Matulewicza (odnowiciela Zgromadzenia Księży Marianów), nie jest też obca wolontariuszom przybyłym z Wilna.
Wizyta w górskokalwaryjskim sanktuarium była częścią szkolenia w opiece paliatywnej „I ty możesz pomóc” dla wolontariuszy z Białorusi, Litwy, Mołdawii i Ukrainy organizowanego ze środków Fundacji PKO Banku Polskiego przez Fundację „Pomoc Polakom na Wschodzie” oraz Ośrodek Hospicjum Domowego NZOZ Zgromadzenia Księży Marianów pod honorowym patronatem Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego oraz Wydziału Studiów nad Rodziną Uniwersytetu Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie. W programie szkolenia, trwającego od 9 do 13 kwietnia, znalazły się wykłady dotyczące problemów związanych z opieką paliatywną, a także wizyta w Belwederze i spotkanie z Pierwszą Damą, zwiedzanie zamku w Czersku oraz, właśnie, wizyta u św. Stanisława od Jezusa i Maryi.
Czego od niego, patrona ludzi chorych i umierających, wszyscy możemy się uczyć? – Ojciec Stanisław uczy nas jak przekraczać wszelkiego rodzaju trudności, a jednocześnie uważam, że jest to niezwykle ciekawa osobowość, którą każdy wolontariusz powinien pielęgnować w swoim sercu. W naszym Hospicjum utworzyliśmy też wolontariat duchowy. Jest to grupa osób, które modlą się nie tylko za pracowników i samo dzieło pomocy, ale i za konkretne osoby chore, odchodzące, za ich rodziny, koronką dziesięciu cnót (przyp. red. modlitwą ułożoną przez św. Stanisława). Poza tą formacją bezpośrednio przygotowującą do opieki, pielęgnacji, bardzo istotna jest formacja duchowa, wzrastanie w cnotach, żeby przez to, co robimy, osiągnąć niebo, zbawienie, życie wieczne – powiedział ks. Śmierzchalski MIC, dyrektor warszawskiego Hospicjum.
Wicedyrektor i koordynator projektów i wolontariuszy przy Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki w Wilnie (założonego i prowadzonego przez s. Michaele Rak), pani Aušra Toločkaitė, podzieliła się z nami owocami szkolenia. – Ten tydzień dał mi wiele nowych pomysłów oraz poczucie, że nie tylko nasi wolontariusze sprawujący opiekę paliatywną, spotykają się z trudnymi chwilami. Dowiedziałam się, jak można pogodzić się z sytuacją, kiedy osoba, którą się opiekujesz, do której się przywiązujesz, umiera. Uzyskałam też dużo informacji z zakresu wiedzy medycznej–powiedziała.
Wizyta zakończyła się Mszą Świętą, wręczeniem certyfikatów ukończenia szkolenia oraz indywidualną modlitwą przy grobie św. Stanisława, który z pewnością będzie błogosławił wszystkim, podjętym przez wolontariuszy, dziełom miłosierdzia.
Jakub Rącz